Σχ. Εκφοβισμός

Γενικά μπορούμε να ορίσουμε τη σύγκρουση/διαφωνία ως μια ανθρώπινη αντίδραση, όταν το άτομο αισθάνεται ότι κάποιος άλλος απειλεί να του στερήσει ή του έχει στερήσει κάποια ανάγκη που μπορεί να αφορά συναίσθημα (π.χ. ασφάλεια, αγάπη, αποδοχή, αναγνώριση) ή αντικείμενο (π.χ. περιουσία, φαγητό, χρήματα).

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» όπως και ο όρος «θυματοποίηση» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Έχει διάφορες μορφές όπως λεκτικός, κοινωνικός, σωματικός και διαδικτυακός εκφοβισμός.

Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο το μαθητή που εκφοβίζει και εκείνον που εκφοβίζεται, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες.

Σε αρκετές περιπτώσεις επικρατεί κύκλος βίας, αντιπαραθέσεων και αντεκδικήσεων με σοβαρές επιπτώσεις στις σχέσεις των μαθητών, στην αυτοεικόνα τους, στην ορθή κοινωνικοποίησή τους και στη σχολική τους επίδοση. Οι μαθητές που ασκούν βία θεωρούν το σχολείο ασφαλές σε σχέση με τους μαθητές-θύματα, οι οποίοι αισθάνονται φόβο και ψυχική καταρράκωση. Πολλές φορές οι συνέπειες για τα θύματα, αλλά και για τους θύτες μπορεί να είναι καταστροφικές.

Η ενδυνάμωση του αισθήματος ασφάλειας στο σχολείο και η αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας αποτελεί δείκτη πολιτισμού, δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Η στενή συνεργασία και η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των μερών της σχολικής κοινότητας  (οικογένεια- μαθητές –σχολείο) είναι το ζητούμενο, καθώς  αποτελεί την πλέον προληπτική και αποτελεσματική πρακτική κατά της βίας.